In de geest van deze zee – Ton den Boon

Hendrik Marsman schreef een van de bekendste en meest geciteerde Nederlandse dichtregels: “Denkend aan Holland zie ik brede rivieren traag door oneindig laagland gaan”. Deze regels worden niet alleen vaak geciteerd, getuige de vele variaties en allusies op deze regels blijken ze zich ook uitstekend te lenen als bron van toespelingen. Marsman heeft echter meer 'klassieke versregels' geschreven waarop vaak wordt gevarieerd en gealludeerd, zoals “groots en meeslepend wil ik leven”. In de geest van deze zee gaat over zulke toespelingen op het werk van Marsman.

De teksten werden geschreven door Ton den Boon (1962), neerlandicus en literatuurwetenschapper, werkzaam als hoofdredacteur van de Dikke Van Dale en als uitgever van kunstboeken. Daarnaast zijn van hem diverse boeken verschenen over taalvernieuwing, het talige culturele arfgoed en het gebruik van retorische middelen.

De schilderijen werden gemaakt door Hans Wap (1943). Wap volgde de Academie voor beeldende kunsten Rotterdam. Als graficus en als schilder ontving Wap diverse (internationale) prijzen. Zijn werk bevindt zich in vele museale collecties, bedrijfscollecties en privécollecties.

In de geest van deze zee is het vierde deel in de reeks Literaire erflaters. Elk deel van deze reeks is gewijd aan de invloed van een Nederlandse dichter op de Nederlandse taal. Eerder verscheen Maar ik zal heerlijk in mijn vers herrijzen over het werk van Willem Kloos, Een droom die niet gedroomd werd over het werk van Paul van Ostaijen en Twee overzijden, allusies op het werk van Martinus Nijhoff.