Lucebert: Schilder, Dichter, Fotograaf

Een schenking uit het privébezit van Lucebert (1924-1994) van enkele honderden schilderijen en duizenden tekeningen aan het rijk vormde aanleiding tot een tentoonstelling in het Schiedams museum met niet alleen een keus uit die schilderijen en tekeningen, maar tevens uit de grafiek, foto’s en keramiek waarbij de poezie ten gehore werd gebracht. In de begeleidende Nederlandse en Duitse catalogus zijn al deze werken van Lucebert afgebeeld. Zijn beeldende kunst rebelleert onder invloed van de Tweede Wereldoorlog tegen gangbare schoonheidsidealen zonder overigens bewonderde voorgangers als Goya en Picasso te ontkennen. Er wordt, als in jazz, voortdurend geimproviseerd. Diverse auteurs gaan in op specifieke aspecten van zijn talent: op de vroege grafiek uit 1958-’60, op de poezie die haar kracht vooral ontleent aan zuiver zelfstandige beelden die wel invloed krijgen op de werkelijke taal. Als fotograaf slaagde Lucebert er nog het minst in de werkelijkheid naar zijn hand te zetten; zijn foto’s zijn meer sfeerbeelden. De grote zelfstandigheid en sterke vasthoudendheid aan de vrijheid van het materiaal komen overtuigend tot uiting.

Deze rijk geïllustreerde, tweetalige catalogus verscheen bij de gelijknamige tentoonstelling die van 28 januari tot en met 3 juni 2007 te zien was in het Stedelijk Museum Schiedam en van 17 juni tot en met 2 september 2007 in Museum Danubiana, Bratislava. De kern van de tentoonstelling en dit boek omvat een keuze uit niet eerder getoonde werken uit de schenking van de Lucebert Stichting aan het Rijk (Instituut Collectie Nederland). Daarnaast bevat het boek prachtige foto’s die Lucebert maakte op zijn reizen in Europa, maar ook dicht bij huis in Bergen.
In een vijftal essays gaan Ton den Boon, Suzanne Héman en Jurrie Poot, Peter Hofman, Cyrille Offermans en Diana A. Wind in op het multitalent dat Lucebert (1924-1994) was.