Beschrijving
Auteur: Ton den Boon
Omvang: 144 pagina’s
Uitvoering: paperback
ISBN: 9789086800667
Verschijning: 2007, Uitgeverij Adriaan Heinen
Terug naar Taal en woordenboeken
Beterland, Nederlands van over de grens – Ton den Boon
€ 7,50
Soms zijn we er jaloers op, soms vinden we ze zelfs een beetje gek: woorden uit het Afrikaans, Surinaams, Antilliaans n Vlaams die hun wortels in het Nederlands hebben, maar in onze taal zelf niet (meer) voorkomen. De eerste Nederlandse woorden bereikten Zuid- Afrika, Suriname en de Antillen tijdens de koloniale periode, toen Nederlanders van allerlei rangen en standen met hun eigen dialect en taalgebruik overzeese gebieden beheersten. Van daaruit ontwikkelden de diverse talen zich vanzelf met opmerkelijke woorden: trompoppie (majorette), baaibroek (zwembroek), moltrein (metro), regkom (in orde komen), bijlegfuif (American party), buitenvrouw (maîtresse), vleesbroodje (saucijzenbroodje). En wat te denken van pletterpet (valhelm), amperbroekie (string), hijsbakkie (lift)? Voor het Vlaams geldt dat we daar veel woorden aantreffen die een variant zijn op een Franse term, zoals duimspijker (punaise), wentelwiek (helikopter), gaatjesdrukker (perforator) en droogzwierder (centrifuge). Met recht het ‘betere’ Nederlands van over de grens. De definitie van ieder woord in dit boek is voorzien van tenminste één voorbeeldzin. Een korte inleiding op het geheel biedt ons een blik op de ontwikkelingen die het Nederlands buiten onze huidige landsgrenzen doormaakte. Beterlands is samengesteld door Ton den Boon, hoofdredacteur van De Grote Van Dale.
Het boek kan op verzoek gedateerd en gesigneerd worden door de auteur.
Uitverkocht
Je moet ingelogd zijn om een beoordeling te plaatsen.
Gerelateerde producten
Bel ik u wakker, beste man? Het monisch-manische schrijversbestaan van A. Moonen – Wim Sanders
[spacer height="5px"]
´Een biografische schets´, zo typeert biograaf Wim Sanders zelf heel bescheiden zijn biografie over de schrijver A. Moonen (1937-2007). Waar die A voor staat? Toen een interviewer ooit aan de schrijver vroeg waar die A voor stond, antwoordde hij droog:‘ Voor de punt, meneer.’ Moonen zelf sprak zijn naam altijd uit als a-punt-moonen.
Populair bij het grote publiek is hij nooit geworden, maar gedurende zijn schrijversbestaan wist A.Moonen met zijn autobiografische verhalen over ‘zijn kleinschalige leven waarin met name zijn aparte seksuele voorkeuren worden beschreven’ (Wikipedia) toch een vaste schare lezers aan zich te binden: schrijvers, journalisten, mensen werkzaam in de cultuursector, hier en daar een psycholoog of psychiater. Een enkeling raakte zelfs verzot op zijn schrijfstijl, die in de verte lijkt op die van Gerard Reve. Tien jaar na zijn overlijden is het dan ook tijd voor een biografie – of biografische schets – over deze schrijver, die in zijn boeken een heel eigen wereldbeeld schiep, vaak met zelfbedachte woorden.
Biograaf Wim Sanders, die ooit langdurige telefoongesprekken met Moonen voerde, dat wil zeggen diens monologen aanhoorde, beschrijft Moonens leven in Amsterdam, Rotterdam, Almelo en de inrichtingen waar hij vertoefde. Zijn theatrale persoonlijkheid wordt belicht en natuurlijk ook het werk zelf: zijn verhalen, de motieven daarin, zijn schrijfstijl, de invloeden van andere schrijvers daarop. Het boek wordt gecompleteerd door talloze anekdotes uit het schrijversleven, want veel van zijn tijdgenoten hebben wel wat gedenkwaardigs met A. Moonen meegemaakt. Tijdens de voorbereiding van dit boek interviewde Sanders tientallen mensen.
Het boek sluit af met een kort essay van Dikke Van Dale-hoofdredacteur Ton den Boon over Moonens woordcreaties in het licht van de Nederlandse woordenschat.
Voor meer informatie kunt u mailen met info@weideblik.com [spacer height="30px"]
Voor meer informatie kunt u mailen met info@weideblik.com [spacer height="30px"]
Verdwijnwoordenboek – Ton den Boon & Julius ten Berge
[spacer height="5px"]
Ooit was er een woord voor de smart van de fietser met een lekke band: 'spijkertjeswee'. Ooit lag er een 'alfabettang' op menig bureau. Ooit werd 'fluks' gelanceerd als het ultieme Nederlandse woord voor vliegtuig. En ooit gingen partnerruilende paren een avondje 'sleutelen'. Maar de wereld verandert en daarmee ook de taal. Al deze woorden zijn nagenoeg verdwenen uit het Nederlands. Ton den Boon (hoofdredacteur van De Grote Van Dale) en Julius ten Berge (taalpublicist en woordenboekmaker) verzamelden een groot aantal woorden, of betekenissen van woorden, die in de loop der tijden uit ons taalgebruik verdwenen zijn. Zij voegden er ruim twintig vermakelijke columns aan toe die ingaan op de achtergronden van deze 'taalverarming'. Omdat ook spelling en stijl van omschrijven vaak veelzeggend veranderd zijn, zijn de oude woordenboeklemma's vrijwel letterlijk overgenomen. Dit maakt het Verdwijnwoordenboek tot een aangenaam gekruide duik in het heel vaak angstwekkend nabije verleden.
Deze uitgave is momenteel niet meer leverbaar. Klik hier voor de vernieuwde druk van het Verdwijnwoordenboek. [spacer height="30px"]
Deze uitgave is momenteel niet meer leverbaar. Klik hier voor de vernieuwde druk van het Verdwijnwoordenboek. [spacer height="30px"]
Van oude mensen… – Ton den Boon
[spacer height="5px"]
Het verdriet van België, Nooit meer slapen, Voer voor psychologen, Herfsttij der Middeleeuwen, Van oude mensen, de dingen die voorbijgaan – het is een greep uit de verzameling Nederlandse boektitels die worden hergebruikt in onze taal. Soms in hun volledige vorm (zoals Het land achter Gods rug en De stille kracht), maar vaker nog omdat er op gevarieerd kan worden. Zo kan – met een knipoog naar Mulisch’ meesterwerk – zo ongeveer elke beroepsgroep ingevuld worden achter Voer voor ..., terwijl de goede verstaander in Herfsttij der punkbeweging een toespeling op Huizinga’s magnum opus herkent. In Van oude mensen..., een allusie op misschien wel Couperus’ mooiste roman, beschrijft Ton den Boon, taalpublicist en hoofdredacteur van de Grote Van Dale, de circa tachtig bekendste boektitels tot uitdrukking zijn geworden.
Het boek kan op verzoek gedateerd en gesigneerd worden door de auteur.
[spacer height="30px"]
Waar wordt geschreeuwd is taal vacant. De taal van Ilja Leonard Pfeijffer – Marc van Oostendorp
[spacer height="5px"]
‘Het is zinnig om Ilja Leonard Pfeijffer in de eerste plaats als een taalvakman te zien, iemand die verbaast door zijn taalbeheersing, zijn elegantie, zijn precisie, en soms zijn geleerdheid. Het plezier bij Pfeijffer zit, ook voor zijn lezers, voor een belangrijk deel in de taal’, schrijft Marc van Oostendorp in Waar wordt geschreeuwd is taal vacant. In 50 hoofdstukken geeft hij in dit boek een caleidoscopisch beeld van de vele taalgedaanten die schrijver Ilja Leonard Pfeijffer aanneemt in de talrijke literaire genres die hij beoefent (gedichten, romans, verhalen, essays, toneel et cetera).
Waar wordt geschreeuwd is taal vacant.De taal van Ilja Leonard Pfeijffer verschijnt in het jaar dat Pfeijffer vijftig wordt. De teksten in dit boek zijn overwegend bewerkingen van vijftig teksten die Marc van Oostendorp eerder op het weblog www.neerlandistiek.nl heeft gepubliceerd.
[spacer height="5px"]
Marc van Oostendorp is hoogleraar Nederlands aan de Radbouduniversiteit Nijmegen. Zijn vele (ook voor een breed publiek bestemde) publicaties bestrijken alle denkbare terreinen van de neerlandistiek. Onder meer als generatiegenoot van de schrijver (en voormalig buurtgenoot tijdens zijn studie in Leiden) heeft Van Oostendorp al tijdens zijn studententijd een bovengemiddelde belangstelling voor de schrijver opgevat.
[spacer height="30px"]
Beoordelingen
Er zijn nog geen beoordelingen.