Boeken
Resultaat 41–80 van de 132 resultaten wordt getoond
En ieder zong zijn eigen lied – Ton den Boon
Een land met ander licht, het kleine café aan de haven, het tuinpad van mijn vader, een heel apart gevoel van binnen, maar ook stille willie, ketelbinkie en de kleine man met z’n confectiepakkie an – het zijn allemaal woorden en uitdrukkingen die we te danken hebben aan de Nederlandse liedcultuur. Sinds de komst van de grammofoonplaat en de radio hebben Nederlandse en Belgische artiesten vele duizenden hits gescoord. Slechts enkele daarvan zijn erflaters van onze taal geworden door sporen na te laten in het Nederlands. Een nacht die je alleen in fılms ziet is een begrip geworden, gevoelens zijn soms harder dan ik hebben kan. Vluchten kan niet meer is ingeburgerd geraakt als uiting van berusting en als je wint, heb je vrienden is al bijna een modern spreekwoord. Voor het KRO-NCRV-programma Volgspot ging woordenboekmaker Ton den Boon (hoofdredacteur van de Dikke Van Dale) de afgelopen twee jaar op zoek naar levensliederen, smartlappen en Nederlandstalige popsongs die onze taal blijvend hebben verrijkt. En ieder zong zijn eigen lied bevat de verhalen achter deze taalverrijkingen. [spacer height="30px"]
Er is maar één werkelijk woord W.F. Hermans als taalmaker – Ton den Boon
Willem Frederik Hermans (1921–1995) had eigenzinnige opvattingen over onze taal. In zijn beschouwende stukken en kritieken schrijft hij gedetailleerd over taalgebruik, over individuele woorden, over spelling, over vertalingen, over onze woordenschat en over de beschrijving daarvan. En in zijn verhalen en romans reflecteren de personages geregeld op de taal die zij of anderen gebruiken. Als een van de belangrijkste schrijvers van de 20ste eeuw heeft Hermans bovendien het Nederlandse idioom verrijkt met woorden en uitdrukkingen, die inmiddels in de Dikke Van Dale worden beschreven. ‘Er is maar één werkelijk woord’ beschrijft een aantal opvallende kenmerken van Hermans’ eigen taal en brengt een aantal woorden en uitdrukkingen in kaart die Hermans aan onze woordenschat heeft nagelaten. Over de auteur Ton den Boon is woordenboekmaker (o.m. hoofdredacteur van de Dikke Van Dale) en taalpublicist. [spacer height="30px"]
Erik Andriesse – Fast forward
[spacer height="5px"]
De Nederlandse kunstenaar Erik Andriesse (1957 - 1993) vond veelal in de natuur (dieren en met name bloemen) de motieven voor zijn schilderijen en tekeningen. Met zijn bloemmotieven streefde hij een intense representatie in vorm en kleur na.
Luxe editie Bij het boek Fast forward, verscheen een postuum gedrukte ets van Erik Andriesse als luxe-editie van dit boek. Deze genummerde ets getiteld 'Papaver' heeft als afmetingen 12 x 9 cm (beeldformaat) en wordt ingelegd in Fast Forward geleverd in een fraaie cadeauverpakking met daarop eveneens een mooi bloemenmotief. [spacer height="30px"]
Luxe editie Bij het boek Fast forward, verscheen een postuum gedrukte ets van Erik Andriesse als luxe-editie van dit boek. Deze genummerde ets getiteld 'Papaver' heeft als afmetingen 12 x 9 cm (beeldformaat) en wordt ingelegd in Fast Forward geleverd in een fraaie cadeauverpakking met daarop eveneens een mooi bloemenmotief. [spacer height="30px"]
Fabels, balladen en psalmen – Leo Vroman
Fabels, balladen en psalmen bevat 17 langere gedichten van Leo Vroman. Bij een aantal gedichten maakt Vroman tekeningen die door hun eenvoud ontroeren. Het laatste gedicht in de bundel is Een psalm voor Tineke:
Systeem! Daar is geen kracht of kerk
die U zo zeer in macht verhief
zo groots als Uw groots Meesterwerk:
Tineke, mijn lief.
Ik geloof beslist nog nog waar het U
wat mij betreft om gaat is
dat ik dit nu nog schrijf, nu, nu
voor het ruimschoots te laat is.
O ik vereer U ook met mij,
mijn willige hoewel benige
lijf (de ziel hangt er nog bij)
maar Tineke is de enige.
Hoe zou het anders kunnen wezen
dat ik geen woorden meer kan vinden
zo heiligend om voor te lezen
dan 'Tineke' (mijn beminde)?
Leo Vroman (1915) debuteerde in 1946 met de bundel Gedichten. Sindsdien verschenen enkele tientallen gedichtenbundels van hem. Hij wordt inmiddels gerekend tot de belangrijkste dichters van na de Tweede Wereldoorlog.
Ferry Alink: de kunst als surplus – Gijsbert van der Wal
[spacer height="5px"]
Ferry Alink (1937-2013) was de echtgenote van de schilder Willem den Ouden. Dat zij zelf ook tekende en schilderde is de meeste mensen niet bekend. Dit boek brengt daar hopelijk enige verandering in. Als kunstenaar was Alink de tegenpool van haar man. ‘Ik ben meer een detaillist’, zei ze. ‘Als wij samen op het strand liepen, richtte ik mijn ogen op het zand en de schelpjes voor onze voeten, terwijl Willem naar het heelal keek.’
Alink, eind jaren vijftig opgeleid aan de Amsterdamse Rijksakademie, schilderde en tekende bij voorkeur mensen, katten en stillevens. Nadat het echtpaar in 1967 van Amsterdam naar het Betuwse Varik was verhuisd, ging ze minder portretten maken en meer stillevens, meestal met bloemen of fruit uit de eigen tuin.
In ‘De kunst als surplus’ is een representatieve keuze uit haar tekeningen, aquarellen en schilderijen afgebeeld. De tekst is van kunstjournalist Gijsbert van der Wal, die het oeuvre van Ferry Alink samen met haarzelf in kaart bracht en haar uitvoerig interviewde over haar leven en werk.
[spacer height="30px"]
Gèr Boosten – Inktcircus: Werken op papier – Gijsbert van der Wal
[spacer height="5px"]
Schilder, tekenaar en graficus Gèr Boosten (1947) deinst in zijn werk niet terug voor grote onderwerpen als leven en dood, liefde en geweld. La condition humaine is zijn thema. "Ik denk niet dat ik iets aan de misstanden in de wereld kan veranderen", zegt hij, "maar ik ben kunstenaar en ik doe er iets mee." Net als vele kunstenaars voor hem - te beginnen met de grottekenaars in de pre-historie - probeert Boosten tekenend greep te krijgen op zichzelf, de natuur en het universum.
Inktcircus bevat een dwarsdoorsnede van Boostens oeuvre op papier: van de rauwe tekeningen die hij begin jaren zeventig in Joegoslavië maakte, via zijn meesterlijke etsen en monotypes, tot zijn recente grote tekeningen van straatgeweld, erotiek en een stenenregen uit het heelal.
[spacer height="30px"]
God, de grote romanschrijver – Arnon Grunberg (gebonden editie)
In september liep Arnon Grunberg twee weken stage bij de SGP-fractie in de Tweede Kamer. Daarvan deed hij daar - in dagboekvorm - verslag in Trouw. Na zijn stage publiceerde hij daarover ook nog een essay in Trouw. Deze mooie teksten worden gebundeld in God, de grote romanschrijver. Grunberg schreef speciaal voor deze uitgave een voorwoord. De uitgave is gebonden door meesterbinder Herman van Waarden. Let op! Van deze uitgave verschijnt tevens een paperbackeditie in een gelimiteerde oplage van 450 exemplaren. Die paperbackeditie is ook verkrijgbaar via CBonline en de betere boekhandel. [spacer height="30px"]
God, de grote romanschrijver– Arnon Grunberg (paperback)
In september liep Arnon Grunberg twee weken stage bij de SGP-fractie in de Tweede Kamer. Daarvan deed hij daar - in dagboekvorm - verslag in Trouw. Na zijn stage publiceerde hij daarover ook nog een essay in Trouw. Deze mooie teksten worden gebundeld in God, de grote romanschrijver. Grunberg schreef speciaal voor deze uitgave een voorwoord. [spacer height="30px"]
Grafisch ABC
In de prentkunst oftewel de grafiek zijn er tal van technieken en hulpmiddelen. Vaak Iuisteren die naar oude namen, die niet meer vanzelfsprekend zijn. Maar in de grafische kunst worden ook steeds nieuwe technieken geintroduceerd. In het Abc Grafisch wordt de terminologie van de prentkunst kort en bondig uitgelegd. In dit handzame boekje vindt de lezer een antwoord op alle vragen die het bekijken van grafiek kan oproepen. Wat is een artist's proof? Wat is carborundumdruk en wat betekent de drogenaaldtechniek precies in? Wat betekent de Latijnse aanduiding fecit op een prent? En hoe komt een mezzotint tot stand?
Het Abc Grafisch bevat beknopte typeringen van de vaakst aangetroffen grafische technieken en hulpmiddelen geillustreerd met voorbeelden uit de kunstgeschiedenis.
Guess things happen that way– Michel Hoogervorst
In 2016 besloot Michel Hoogervorst in zijn atelier een muurschildering te maken op een achterkamermuur van drie bij vijf meter. Om precies te zijn schilderde hij vijf grote muurschilderingen over elkaar heen op dezelfde muur, de volgende steeds een week of twee na zijn voorganger. De schilderingen werden fotografisch gedocumenteerd, evenals het werken eraan, het scheppen van nieuwe vormen over de oude heen,niet volgens de gewoonlijke loop der dingen – er was geen ruimte voor verval – maar als een reeks (weder) geboortes. Hoogervorst over dit project: ‘Met het werken aan de muurschilderingen ging een wereld voor me open. Ik kwam erachter dat mijn in het klein gemaakte schetsen tekort schoten zodra ik ze op de muur overzette. Maat en schaal vroegen ter plaatse ingrijpende veranderingen, zodat de bedoelde composities de prullenbak in konden.'
Hans Wap – Pastels: pastels en gedichten
[spacer height="5px"]
Pastels: pastels en gedichten bevat een inleiding over de pasteltekeningen van Hans Wap door Henk Heijnen. De gedichten werden door Hans Wap geschreven in 2004 en 2005.
We
we slechten muren
slaan de woorden van sokkels
ontkleden elke zin
tot de naakte waarheid
als een kern met pit
wijdbeens op het matras te wachten ligt
we openen vensters
op verschillende klimaten
zoeken met matglazen
naar de bril
die niets verhullend
ons de leugen brengen zal
Uit Hans Wap - Pastels: pastels en gedichten, pagina 36
[spacer height="30px"]
Hans Wap: Artefacten
[spacer height="5px"]
Artefacten - dat zijn de voorstellingen op de schilderijen van Hans Wap: mensbomen, amfitheaters in het luchtledige en natuurlijk bruggen die geen overzijden verbinden. Vooral de brug is bij Hans Wap een constant thema. Wap verheft de brug uit zijn natuurlijke omgeving en plaatst hem in een decor, desnoods een willekeurig decor. Verbindt een brug in werkelijkheid twee werelden – de realiteit aan deze zijde van het water en die aan de overzijde – de bruggen op de schilderijen van Hans Wap doen dat veelal niet. Ze zijn losgeschilderd van de achtergrond. Zo plaatst Hans Wap de brug op zichzelf en benadrukt hij de idee van de brug, de virtuele en vaak feitelijke functie ervan: een verbinding vormen. Door deze ontregeling van de visuele werkelijkheid intensiveert Hans Wap de voorstellingen die hij ogenschijnlijk schildert. De aanpak van Hans Wap levert intrigerende, boeiende en vaak prachtige schilderijen op.
Hans Wap (1943) is behalve schilder ook dichter en in die hoedanigdheid schreef hij het gedicht 'Brug':
Brug
een idee overbrengen
zonder natte voeten
hele landstreken aan elkaar zetten
met hout, metaal en beton
een ezelsbrug
om de knoop in mijn zakdoek te onthouden
het enige dat ertoe doet
is de volgende regel
die van niets
naar nergens gaat
en de regel daarna
die kant nog wal raakt
bruggen dwingen
scheepvaart tot stoppen
leggen verkeer te land
lam
de kapitein
steekt er nog eentje op
en vaart feilloos
tussen twee pijlers door
- Bron: Hans Wap - De laatste lemming, De Weideblik, 2008
Hans Wap: Schroot
[spacer height="5px"]
De afgelopen jaren maakte kunstenaar-dichter Hans Wap een serie van 32 lino’s rond het thema afval/schroot. Deze lino’s zijn nu verzameld in de uitgave Schroot, die begin november zal verschijnen bij uitgeverij de Weideblik. Dichter Tsead Bruinja selecteerde gedichten rond hetzelfde thema van eigentijdse Nederlandstalige dichters, waardoor Schroot niet alleen een kijk-, maar ook een leesboek is. En dat voor slechts € 15,00!
[spacer height="30px"]
Hans Wap: Splendid Isolation
[spacer height="5px"]
Het dubbeltalent Hans Wap werd geboren in 1943 te Enschede. Hij studeerde aan de kunstacademie te Rotterdam. In de jaren zestig verwierf Wap enige bekendheid als dichter. Als beeldend kunstenaar heeft hij vervolgens grotere bekendheid verkregen. Hendrik van Leeuwen schreef in 1999 over het werk van Hans Wap: 'Het lichtelijk absurde en gevoel voor ironie zijn typerend voor zijn werk.' In veel van Waps schilderijen en prenten figureert een man 'zo anoniem als het beeldteken dat de voetganger maan om bij rood licht te stoppen en pas bij groen de weg over te steken. Deze figuur is een voor ieder verstaanbare homo universalis, een baken van orde en rust in een hectische wereld. Bij Hans Wap staat hij echter model voor de rusteloze zoeker die zijn dadendrang nauwelijks begrijpt, maar die behept is met de drang tot overleven tot de dood hem inhaalt.'
De uitgave Splendid Isolation werd op 16 januari 2010 gepresenteerd in Pulchri Studio in Den Haag.
Luxe editie Tevens is er van Splendid Isolation een luxe-editie verkrijgbaar met als prent "De man met de bijl". Deze prent (formaat 21 x 29 cm, beeldformaat 15 - 19 cm) is in een oplage van 100 exemplaren gedrukt. [spacer height="30px"]
Luxe editie Tevens is er van Splendid Isolation een luxe-editie verkrijgbaar met als prent "De man met de bijl". Deze prent (formaat 21 x 29 cm, beeldformaat 15 - 19 cm) is in een oplage van 100 exemplaren gedrukt. [spacer height="30px"]
Het ABC van het geheugen – Ton den Boon & Julius ten Berge
[spacer height="5px"]
Ambachtsschool, couponknipper, eierkolen, fluksen, hoelahoep, knipperbol, jarretelles, het rode gevaar, spijkertjeswee, zeepklopper - het is maar een greep uit de enorme verzameling woorden die ooit algemeen waren, maar die in de afgelopen eeuw geleidelijk in het vergeetboek geraakt zijn. Voordat deze eeuw definitief wordt afgesloten en een nieuw millennium aanbreekt, worden deze woorden nog één keer tot leven gewekt in Het ABC van het geheugen.
[spacer height="30px"]
Het archief van de PKN-kerk te Heesselt in historische context – Corry Derksen
Corry Derksen, bestuurslid van de Sichting kerk Heesselt, heeft van 2014 tot 2017 onderzoek gedaan naar de geschiedenis van het Heesseltse kerkje. Wanneer is dat gebouwd? Wat speelde zich af in de kerkenraad? Waar bevond zich het archief? Honderden kwitanties, opgeslagen in rolletjes met een touwtje eromheen, heeft ze gladgestreken en opgeslagen om enig inzicht te krijgen in de ontwikkelingen van de kerk van Heesselt. Ze plaatste die in de historische context. Met veel oude en ook nieuwe illustraties is het een interessant boekje geworden. [spacer height="30px"]
Het formaat van waterland – Victor Vroomkoning & Hans Bol
[spacer height="5px"]
Het formaat van waterland is een opmerkelijk boek. Het is niet alleen een bijzonder boek dankzij de prachtige gedichten van Victor Vroomkoning, maar ook door de prachtige foto's van Hans Bol. Het formaat van waterland is in quadtone gedrukt (4 kleuren zwart), waardoor de gedrukte foto's gereproduceerd lijken alsof ze op fotopapier zijn afgedrukt. Een must voor elke fotoliefhebber!
Victor Vroomkoning (1938) studeerde Nederlands en filosofie aan de RU te Nijmegen, doceerde Nederlands in het middelbaar en hoger onderwijs. Hij debuteerde in 1983 met De einders tegemoet en De laatste dingen. Daarna verscheen nog een achttal dichtbundels waaronder het ophefmakende Lippendienst (1997) onder het heteroniem Stella Napels.
Met fotograaf Hans Bol gaf hij Het formaat van waterland uit, een ode aan Ooijpolder en Over-Betuwe in 2004.
Vroomkoning werd een aantal malen onderscheiden o.a. met de Pablo Nerudaprijs, de Blanka Gijselenprijs en de Pieter Geert Buckinxprijs. In 2004 kreeg hij de Cultuurprijs van zijn geboorteplaats Boxtel en in 2006 werd hem de presitigieuze Karel de Groteprijs in de gemeente Nijmegen uitgereikt. Een gedeelte van zijn werk is in het Engels vertaald.
In het antiquariaat op deze site vindt u een andere titel van Victor Vroomkoning: Dodemont (een gedicht met prenten van Wim Zurné).
[spacer height="30px"]
Het is mooi geweest: de Kunststichting Neerijnen (1988-2008) – Bert Steenvoort
[spacer height="5px"]
De Kunststichting Neerijnen was een groep kunstenaars en kunstliefhebbers die tussen 1988 en 2008 kunstmanifestaties, tentoonstellingen, concerten en performances organiseerde in de Betuwse gemeente Neerijnen. Aanvankelijk vonden die activiteiten plaats op wisselende locaties en in de open lucht, langs de Waal of in het parkbos bij Kasteel Neerijnen. Van 1991 tot 2002 opereerde de Kunststichting vooral in en om Het Stroomhuis, een groot voormalig schakelstation van de Gelderse elektriciteitsmaatschappij aan de rand van het bos. Na 2002 realiseerde de groep nog enkele grote projecten op andere plaatsen in de gemeente.
Het is mooi geweest bevat een integraal en rijkgeïllustreerd overzicht van de culturele activiteiten van de Kunststichting Neerijnen tussen 1988 en 2008 en is daarmee een onmisbaar boek voor iedereen met interesse in de rijke cultuur in de gemeente Neerijnen.
Het is mooi geweest werd geschreven door Bert Steenvoort, de voorzitter van de Kunststichting Neerijnen. Deze uitgave kwam tot stand dankzij een financiële bijdrage van het Prins Bernhard Cultuurfonds, afdeling Gelderland.
[spacer height="30px"]
Het nieuwe verdwijnwoordenboek – Ton den Boon
[spacer height="5px"]
Het vorige Verdwijnwoordenboek van Ton den Boon verscheen in 2013 en werd meteen een groot succes. Zo speelde Matthijs van Nieuwkerk in september 2014 met zijn gasten in De Wereld Draait Door het ‘Verdwenen Woordenspel’ aan de hand van dit Verdwijnwoordenboek. Het is te verwachten dat ook Het nieuwe verdwijnwoordenboek veel belangstelling in de media zal krijgen: het boek gaat immers over met nostalgie omgeven woorden en vaak zijn juist dat de woorden waar mensen van houden.
In Het nieuwe verdwijnwoordenboek zijn nu ook de spelregels van het Verdwijnwoordenspel opgenomen. Bovendien is het boek grondig herzien en met vele pas ontdekte verdwijnwoorden uitgebreid, zoals beddenjuffer, effentredje, fielebout, grobbejanus, hemelgewemel, kabberdoes, minvermaak, smodderbekje, snuistergeld, treiterchocolade, vrouwenlonk en zomerzotje. Net als de oude vertrouwde verdwijnwoorden, zoals sluikmin, speldengeld, spijkertjeswee, ziekenzand, hemeldragonder en hallelujazusje, worden de ‘nieuwe’ verdwijnwoorden op speelse wijze toegelicht. Het nieuwe verdwijnwoordenboek beschrijft, kortom, de mooiste, vreemdste en opvallendste woorden die soms eeuwenlang gangbaar zijn geweest, maar die in de twintigste eeuw (en soms al eerder) uit ons taalgebruik zijn verdwenen.
Ton den Boon is woordenboekmaker (hoofdredacteur van de Dikke Van Dale) en taalpublicist. De afgelopen decennia publiceerde hij honderden artikelen en tientallen boeken over taalverandering. Drie keer per week schrijft hij over taal in dagblad Trouw.
[spacer height="30px"]
Het Oud Burger Mannen- en Vrouwenhuis Tiel (1367–2014) – Walter Post & Wim Veerman
[spacer height="5px"]
De Stichting Oud Burger Mannen- en Vrouwenhuis, kortweg het gasthuis genoemd, is de oudste instelling in Tiel. Een oprichtingsdatum is niet bekend, maar de vroegste vermelding dateert al uit 1367. In een akte uit dat jaar werd het gasthuis als 'belendend pand' van de Ridderlijke Duitse Orde Balije van Utrecht genoemd. Het gasthuis bood een vroege vorm van ouderenopvang.
Eeuwenlang was ouderenzorg een verantwoordelijkheid van particuliere liefdadige instellingen. Zo ook in Tiel. Ruim zes eeuwen was, eerst in de Gasthuisstraat, later in de Ambtmanstraat, het Oud Burger Mannen en Vrouwen Gasthuis er voor de opvang van ouderen die zich er 'inkochten' of die als burgers van Tiel het recht hadden hier van een relatief onbezorgde oude dag te genieten.
Tot enige jaren na de invoering van de Algemene Ouderdomswet in 1956 verbleven er steeds zo'n twintig ouderen in het gasthuis. In de tweede helft van de 20e eeuw ontstonden echter bejaardenhuizen en in 1967 sloot de instelling definitief haar deuren. Het gasthuis werd omgevormd tot de Stichting Oud Burger Mannen- en Vrouwenhuis, die sindsdien projecten voor ouderen financieel ondersteunt. Alsof het toeval ermee speelt verwierf deze Stichting in 2014 een belendend stuk grond van de Ridderlijke Duitse Orde Balije van Utrecht.
Over de geschiedenis van dit Tielse gasthuis verscheen op 6 november 2014 de publicatie Het Oud Burger Mannen- en Vrouwenhuis 1367-2014. De veelbewogen geschiedenis van het gasthuis tot het begin van de twintigste eeuw wordt beschreven door oud-streekarchivaris Wim Veerman. Helaas zijn door rampen, zoals oorlogen en stadsbranden, veel gegevens verloren gegaan. Maar wat nog wel gevonden is, geeft een interessant beeld van de eeuwenlange zorg voor arme en oudere Tielenaren. In het tweede deel van het boek, 'De toekomst tegemoet', beschrijft journalist Walter Post de periode vanaf de jaren dertig tot de sluiting van het gasthuis in 1967. Door interviews met kinderen van de laatste beheerdersechtparen komt de dagelijkse gang van zaken in die jaren in beeld. Interviews met de huidige bestuurders geven een beeld van hun betrokkenheid en de huidige gang van zaken, nu als subsidiërende instelling voor de ouderen in Tiel. Het boek wordt afgesloten met een naamlijst van bestuurders en bewoners.
[spacer height="30px"]
Het oude mannen- en vrouwenhuis te Zaltbommel– J.P. van de Voort
[spacer height="5px"]
Het oude mannen- en vrouwenhuis te Zaltbommel is een met historisch beeldmateriaal geïllustreerd boek over de bijna 400-jarige geschiedenis van het Oude Mannen- en Vrouwenhuis, tussen 1598-1974 het zorgcentrum voor ouderen in Zaltbommel. Het Oude Mannen- en Vrouwenhuis te Zaltbommel beschrijft het wel en wee van alle betrokken groepen: regenten, binnenbestuur, personeel, leveranciers, dienstverleners, legatarissen en vooral de bewoners en bewoonsters, aangevuld met genealogische gegevens. Op welke voorwaarden mochten bejaarde Zaltbommelaars er wonen? Wat waren de inkomsten en uitgaven? Hoe was het regime van de binnenvader en -moeder, de huisvesting, het eten? Hoe was de materiële en geestelijke verzorging?
Historicus dr. Jan P. van de Voort (1942) deed vier jaar onderzoek in het archief van het Oude Mannen- en Vrouwenhuis en schreef zijn boek op basis van dit unieke archief. Eerder publiceerde hij over visserijgeschiedenis en andere historische onderwerpen.
[spacer height="30px"]
Holzwege, het schetsboek van Art Pont – Willem Mudde
[spacer height="5px"]
Net als de dichter Fernando Pessoa werkt de kunstenaar Willem Mudde met een aantal heteroniemen. Elk van die onder een eigen heteroniem werkende ‘personages’ maakt een ander soort kunst: de een maakt pentekeningen, de ander fotografeert het schuim van de golven op het strand en ziet daar figuren in, de volgende maakt rotstekeningen. En van al die kunstwerken is Willem Mudde de schepper.
Het interessantste heteroniem van Willem Mudde is wel Art Pont. In Holzwege, het schetsboek van Art Pont, tekent de kunstenaar een fractale wereld, waarin het leven zichtbaar wordt gemaakt in bliksemschichten, in bomen, in zenuw- en bloedbanen, in rivierdelta's, in kustlijnen, in stambomen, misschien zelf in de boom van kennis van goed en kwaad.
Holzwege is een bijzonder project bestaande uit ruim 50 tekeningen, die in het boek gereproduceerd zijn en voorafgegaan worden door een toelichtende tekst.
[spacer height="30px"]
Hout Holz Bois
[spacer height="5px"]
Hout Holz Bois is een catalogus van het werk van vier kunstenaars; Luc Etienne, Peter Lang, Marijke Verhoef en Hans Wap. Hout Holz Bois was ook de titel van de internationale grafiektentoonstelling die op diverse plaatsen in Duitsland, België en Nederland tussen januari 2004 en april 2006 gehouden werd.
Luc Etienne, Peter Lang, Hans Wap en Marijke Verhoef hebben als grafici ieder een eigen stijl ontwikkeld met een persoonlijke beeldtaal. Luc Etienne werkt in haast minimalistische vormen. Het Japanse Kozopapier geeft het geheel een schijnbaar kwetsbaar uiterlijk.
Peter Lang drukt zijn houtdrukken op enorme doeken linnen en katoen. Hij bereikt hiermee de uitstraling van een haast transparant schilderij waarin de nervatuur van het hout steeds zichtbaar is. Wap werkt vanuit de figuratie en het verhalende, Marijke Verhoef gaat het experiment aan met de combinaties van verschillende druktechnieken, zonder de zuiverheid uit het oog te verliezen.
Catalogus + houtsnede De houtsnede Winter van Peter Lang (afmetingen 50 - 70 cm) is als speciale aanbieding te koop voor € 100,-. [spacer height="30px"]
Catalogus + houtsnede De houtsnede Winter van Peter Lang (afmetingen 50 - 70 cm) is als speciale aanbieding te koop voor € 100,-. [spacer height="30px"]
Ik googel, jij googelt – Ton den Boon
[spacer height="5px"]
Elk jaar bevat het Nationaal Dictee minstens twee lastige Engelse werkwoordsvervoegingen. Ook in zakelijke correspondentie duiken steeds vaker Engelse werkwoorden op, zoals deleten (Heb je die offerte al gedeletet?), downsizen (Wanneer downsizet u uw bedrijf?) en upgraden (Heb je het systeem al geüpgradet?).
Ik googel, jij googelt beschrijft de regels voor de vervoeging van zulke Engelse werkwoorden. Maar dat niet alleen. Ik googel, jij googelt bevat ook ongeveer 750 aan het Engels ontleende werkwoorden mét hun complete vervoegingsrijtje. Bovendien worden de werkwoorden verklaard en zo mogelijk van een goed Nederlands alternatief voorzien. Ik googel, jij googelt is dan ook een onmisbaar naslagwerk voor op kantoor en op school.
[spacer height="30px"]
In de geest van deze zee – Ton den Boon
[spacer height="5px"]
Hendrik Marsman schreef een van de bekendste en meest geciteerde Nederlandse dichtregels: "Denkend aan Holland zie ik brede rivieren traag door oneindig laagland gaan". Deze regels worden niet alleen vaak geciteerd, getuige de vele variaties en allusies op deze regels blijken ze zich ook uitstekend te lenen als bron van toespelingen. Marsman heeft echter meer 'klassieke versregels' geschreven waarop vaak wordt gevarieerd en gealludeerd, zoals "groots en meeslepend wil ik leven". In de geest van deze zee gaat over zulke toespelingen op het werk van Marsman.
De teksten werden geschreven door Ton den Boon (1962), neerlandicus en literatuurwetenschapper, werkzaam als hoofdredacteur van de Dikke Van Dale en als uitgever van kunstboeken. Daarnaast zijn van hem diverse boeken verschenen over taalvernieuwing, het talige culturele arfgoed en het gebruik van retorische middelen.
De schilderijen werden gemaakt door Hans Wap (1943). Wap volgde de Academie voor beeldende kunsten Rotterdam. Als graficus en als schilder ontving Wap diverse (internationale) prijzen. Zijn werk bevindt zich in vele museale collecties, bedrijfscollecties en privécollecties.
In de geest van deze zee is het vierde deel in de reeks Literaire erflaters. Elk deel van deze reeks is gewijd aan de invloed van een Nederlandse dichter op de Nederlandse taal. Eerder verscheen Maar ik zal heerlijk in mijn vers herrijzen over het werk van Willem Kloos, Een droom die niet gedroomd werd over het werk van Paul van Ostaijen en Twee overzijden, allusies op het werk van Martinus Nijhoff.
[spacer height="30px"]
Indrukken van alledag De tekeningen van Emmy Eerdmans – Felix Villanueva
Indrukken van alledag omvat meer dan honderd afbeeldingen van tekeningen van Emmy Eerdmans (Bussum, 1931). Op een paar uitzonderingen na ontberen ze de status van afgewogen composities. In de meeste gevallen is de blik van de maker geconcentreerd op één motief dat met rake lijnen en krachtige arceringen uit de leegte van het papier opdoemt. In hun 'onaffe' staat bezitten de elementaire tekeningen niettemin of juist bij uitstek het vermogen om te evoceren, om in de leegte van het al dan niet verkleurde papier de tijd te ontstijgen. Indrukken van alledag. De tekeningen van Emmy Eerdmans werd samengesteld, ingeleid en van biografische notities voorzien door Felix Villanueva. De foto’s op de flappen en de binnenzijden van het omslag zijn gemaakt door Hanne van der Woude. Ze maken deel uit van het fotoproject ‘Emmy’s World, 2009–2015’. [spacer height="30px"]
Jaap Nieuwenhuis – Stillevens in aquarel– Hoekstra, Feico / Maanen, Niels van
Jaap Nieuwenhuis (Deventer, 1927) kreeg zijn opleiding op de Academie Kunstoefening in Arnhem en de Rijksakademie in Amsterdam. Na zijn studietijd werkte hij als illustrator en ontwierp hij kostuums en decors voor de Nederlandse Opera en het Nationaal Ballet. Als docent modeltekenen was hij verbonden aan de Academie Minerva in Groningen en de Christelijke Academie voor Beeldende Kunsten in Kampen. In zijn vrije werk houdt hij zich voornamelijk bezig met de klassieke genres van stilleven, interieur en landschap. Ook maakt hij portretten in opdracht. Werk van Nieuwenhuis bevindt zich in het Rijksprentenkabinet in Amsterdam en vele particuliere collecties in binnen- en buitenland.
Over de auteurs: Feico Hoekstra (1967) is freelance tentoonstellingsmaker en publicist. Niels van Maanen is conservator prenten en tekeningen 20ste en 21ste eeuw bij het Rijksmuseum. [spacer height="30px"]
Jan Montyn – Het grafisch werk
[spacer height="5px"]
In 2004 verscheen Jan Montyn - Het grafisch werk ter gelegenheid van de 80e jarige verjaardag van Jan Montyn. Tijdens tentoonstellingen onder dezelfde naam in Haarlem en Beverwijk waren de meest indrukwekkende bladen uit het grafisch oeuvre van deze bevlogen kunstenaar te zien. Jan Montyn - Het grafisch werk verscheen in een oplage van 1500 exemplaren en bevat ruim 160 kleurafbeeldingen. Frans Duister schreef een boeiende inleiding.
Jan Montyn (Oudewater, 13 november 1924) is een Nederlandse schilder, tekenaar, graficus en dichter. Hij geniet internationaal grote bekendheid, m.n. door zijn kleurenetsen. Werk van hem bevindt zich in veel museale collecties, waaronder de collectie van het Stedelijk Museum in Amsterdam en die van het Museum of Modern Art in New York.
Over het roerige leven van Jan Montyn schreef Dirk Ayelt Kooiman de biografische roman Montyn. De uitgave Asia is een monografie over Montyns tekeningen en aquarellen. De uitgave Jan Montyn - Het grafische werk is een monografie over Montyns etsen.
Jan Montyn - Het grafische werk bevat een inleiding van Frans Duister en gedichten van Jan Montyn.
'...ik wil kunnen vertellen
wat ik te vertellen heb,
spontaan en direct.
Met de etsnaald op hard metaal
en elke lijn die gezet wordt, is onuitwisbaar.
Ook de foute lijnen. Dat ligt me beter
dan de zachte streek van het penseel.
Het weerbarstige van het metaal
en het tevoorschijn komen
van wat je andersom gedacht hebt,
dat spiegeleffect fascineert me enorm'
[spacer height="30px"]
Janneke Tangelder – Tekeningen/Drawings
[spacer height="5px"]
Janneke Tangelder studeerde aan de Koninklijke Academie voor beeldende kunsten Den Haag en Rijksacademie van beeldende kunsten Amsterdam, tekenen - schilderen van 1967 tot 1974. Zij ontving voor haar werk de Willem Uriotprijs voor jonge kunstenaars en was de winnaar van de Prix de Rome vrije schilderkunst.
Haar werken zijn in Rijks- gemeentelijk- en particulier bezit.
(Zie ook www.janneketangelder.nl)
[spacer height="30px"]
Je hebt 1 vriend die vandaag jarig is – Mieke Vuijk & Emiel Geerdink
[spacer height="5px"]
Waar ken je die orders toch van?
Precies. Je kent ze van buiten. Maar dan letterlijk. Zodra je je huis uit bent om wat dan ook te doen - lopen, fietsen, winkelen, of recreëren - vliegen deze en vergelijkbare teksten je om de oren. Om ons te herinneren aan geschreven regels die nog net geen wetten zijn. Maar wel een leidraad voor een geregeld leven. Sommige gaan al een leven lang mee; anderen zijn nieuw en horen bij nieuwe vormen van communiceren, lenen of delen. Zoals:
Sluit af met een hekje | Locatievoorzieningen aan | Gloria en 3 anderen vinden dit leuk
Jong of oud, ze dringen zich op aan onze cognitieve handel en wandel en gaan deel uitmaken van ons collectief geheugen. In dit boek worden ze in beeld gebracht of te kijk gezet. Met hier en daar een toelichting, op taalgebruik of herkomst. Verre van compleet, maar als dwarsdoorsnede van onze talige samenleving. Lees het en je weet het. Weet het en je ziet het voortaan ook.
Je hebt 1 vriend die vandaag jarig is is alweer het 6e boek van de hand van Mieke Vuijk en Emiel Geerdink. De een Neerlandicus en beeldend met taal, de ander graficus en talig met beeld, versterken ze elkaars opmerkzaamheid jegens opmerkelijke dingen. Hun vorig jaar verschenen Zen is een route op blote voeten werd in de pers omschreven als ‘een gouden boekje voor grote mensen, met een inhoud die aanleiding is voor een voortdurende glimlach.’
Je hebt 1 vriend die vandaag jarig is is de tweede uitgave in het taalfonds van Uitgeverij de Weideblik. Eerder verscheen in dit imprint het Verdwijnwoordenboek.
[spacer height="30px"]
Joanna Quispel: portretten, pastels, linosnedes
[spacer height="5px"]
Joanna Quispel (1952) ontwikkelde in de jaren tachtig haar eigenzinnige pasteltechniek, waarmee ze in vele landen stadsgezichten en landschappen maakte. Was haar pasteltechniek oorspronkelijk een vorm van tekenen, langzamerhand ontwikkelde haar techniek zich steeds meer tot ‘schilderen met pastel’. Haar onderwerpen variëren van landschappen tot bouwputten en van havens tot industriële vergezichten. ‘Ik houd wel van een beetje dramatiek’, zegt ze in een interview. ‘Zwarte bomen met kraaien tegen een bewolkte lucht, dat vind ik erg mooi. Of een oude gekraakte fabriek in Berlijn, ook weer tegen een grijze lucht’.
De pastels zijn een belangrijk aspect van Quispels omvangrijke kunstenaarschap. Daarnaast maakt ze echter ook linosnedes, vooral van diermotieven, en portretten in opdracht.
[spacer height="30px"]
Johannes Vermeer – Ton den Boon
[spacer height="5px"]
Monografie over Johannes Vermeer (1632-1675), een van de belangrijkste schilders van de Nederlandse Gouden Eeuw, met een overzicht van zijn bekende oeuvre (inclusief wereldberoemde werken als 'Het straatje', 'Gezicht op Delft', 'Het meisje met de parel' en 'Het melkmeisje'). In de beknopte inleiding wordt naast een korte levensbeschrijving de internationale waardering van Vermeer en zijn werk besproken, alsmede zijn plaats binnen de kunstgeschiedenis en een duiding van de kern van zijn meesterschap. Hoofdbestanddeel van het boek is de behandeling van alle 35 nu bekende schilderijen die zich verspreid over de wereld bevinden, chronologisch gerangschikt, met beschrijvingen en enkele achtergronden. Overzichtelijk ingedeeld met steeds een (bijna) paginagrote afbeelding op de rechterpagina en de bijbehorende tekst links daarnaast. Met de teksten in het Nederlands en het Engels in kolommen naast elkaar. Ruim geillustreerd met goede, grote kleurenfoto's, ook met drie details over twee pagina's. Visueel aantrekkelijke introductie op het werk van deze meester van de schilderkunst voor een breed publiek.
[spacer height="30px"]
José op ten Berg: Dichter bij het ijs
[spacer height="5px"]
Eind 2010 – 99 jaar nadat de Noorse ontdekkingsreiziger Roald Amundsen als eerste mens de Zuidpool bereikte – verscheen de uitgave Dichter bij het ijs van José op ten Berg.
Dichter bij het ijs is het visuele verslag van een bootreis die José op ten Berg maakte naar Antarctica. Eenmaal terug op haar atelier verbeeldde ze de fascinerende natuurverschijnselen die zij onderweg waarnam. Wilde poolzeeën, dobberende ijsschotsen, adembenemende horizons, hoog oprijzende muren van ijs, surreële doorvaarten, onbetreden tafelijsbergen en adembenemende zee-engten onder het toverachtige licht van een lage zon vormden dan ook de inspiratiebron voor een prachtige verzameling schilderijen en werken op papier.
In tegenstelling tot Amundsen ging het er José op ten Berg bij haar Antarctische reis niet om de Pool te bereiken. Gefascineerd door het wit dat al het aanwezige licht reflecteert, ruimte schept en andere kleuren verlevendigt, ging ze op Antarctica op zoek naar hoe wit en ijzig de wereld kan zijn: ‘Als alles wit is, is het net alsof je je meer bewust bent van alles, alsof je alles in je op wilt nemen.’ Op Antarctica ontdekte ze echter vooral hoe blauw het licht kan reflecteren. Geen wonder dat ze naar aanleiding van haar Antarctische landschappen schreef: ‘Het wit dat sterk aanwezig was in mijn werk heeft plaatsgemaakt voor alle kleuren blauw.’
Dichter bij het ijs is een rijkgeïllustreerd overzicht van de Antarctische schilderijen en werken op papier van José op ten Berg. Kunsthistoricus en journalist Gijsbert van der Wal schreef een boeiende inleiding bij het werk en vormgever Huug Schipper zorgde voor een perfecte boekverzorging.
[spacer height="30px"]
Jozef Van Ruyssevelt, Het grafische werk – Gijsbert van der Wal
[spacer height="5px"]
De Vlaamse schilder en graficus Jozef Van Ruyssevelt (1941 – 1985) was het om ‘het gloeien van kleuren’ en ‘het wonder van het licht’ te doen. Om dat vast te leggen had hij meestal genoeg aan de kamers van zijn eigen huis, waar zacht daglicht over wanden en meubels streek en bloemen, fruit en stof en gloeiden in het licht of de schaduw. Uit zijn werk spreekt een aanstekelijke liefde en aandacht voor alledaagse situaties en spullen.
In dit boek is voor het eerst zijn volledige grafische oeuvre bijeengebracht, dat in de afgelopen jaren voor een groot deel is verworven door het Rijksmuseum in Amsterdam.
Van Ruyssevelt, bij leven grafiekdocent aan de Koninklijke Academie in Antwerpen, was een meesterlijke etser. In arceringen en drukinkt wist hij binnenskamerse schemering op te roepen, tegenlicht in een stilleven voor het raam en reflecties in glas of gelakt hout. De etsen zijn altijd figuratief en suggestief tegelijk: precieze vormen en stofuitdrukking zijn ondergeschikt aan het grote geheel van sfeer en compositie. Hoeveel Van Ruyssevelt ook dichtarceerde, hij liet vooral van alles open.
Klik hier voor de recensie van Koen Kleijn in de Groene Amsterdammer van 11 februari 2016 en hier of hier voor de recensie van Stefan Kuiper in de Volkskrant van 26 februari 2016.
[spacer height="30px"]
Jozef van Ruyssevelt, L’oeuvre graphique – Gijsbert van der Wal
[spacer height="5px"]
Le peintre et graveur flamand Jozef Van Ruyssevelt (1941 – 1985) cherche à capturer dans son oeuvre l’ « éclat des couleurs » et le « miracle de la lumière ». Pour saisir l’un et l’autre, il se contentele plus souvent d’observer les pièces de sa maison,là où la lumière du jour vient effl eurer les murs et les meubles, et où les fl eurs, les fruits et les étoff es s’illuminent d’un fl amboiement particulier, partagés entre l’ombre et la lumière. Son travail rayonne d’une attention et d’un amour contagieux pour les faits et les objets du quotidien. Cet ouvrage rassemble pour la première fois l’oeuvre graphique complet de Jozef Van Ruyssevelt, dont une grande part a été acquise par le Rijksmuseum d’Amsterdam ces dernières années.
Van Ruyssevelt, professeur à l’Académie des Beaux-Arts d’Anvers, était un graveur virtuose.
À l’aide d’encre et de hachures, il parvient à évoquer la tombée du jour dans une maison, le contre-jour qui modèle une nature morte posée sur un rebord de fenêtre, ou la beauté des reflets du verre ou du bois vernis. Son travail d’aquafortiste est à la fois fi guratif et tout en suggestion: la précision des formes et la description des matières est au service tant de la composition que du rendu de l’atmosphère. Bien que noircissant sa feuille de denses réseaux de hachures, Van Ruyssevelt laisse avant tout son oeuvre ouverte à l’imagination du spectateur. Ainsi, ses plus belles eaux-fortes portent en elles la force d’une scène de cinéma ou celle d’un souvenir.
Cliquez ici pour l'édition hollandaise. / Klik hier voor de Nederlandstalige editie.
[spacer height="30px"]
Jutta Metzger Schilderijen en tekeningen– Saskia Daalder
Jutta Metzger (Hamburg, 1928) woont en werkt sinds de vroege jaren vijftig in Amsterdam. Haar schilderijen en tekeningen zijn expressief, figuratief, vrij en kleurrijk. Het schilderen in de natuur heeft daarbij altijd een belangrijke rol gespeeld. In deze monografie beschrijft Saskia Daalder het leven en werk van een bijzondere kunstenares. [spacer height="30px"]
Korte geschiedenis van het voorafgaande – Nicole Montagne
[spacer height="5px"]
Beeldend kunstenaar Nicole Montagne en C. Breukers maakten met Korte geschiedenis van het voorafgaande een intrigerend dubbelkunstwerk. De gedichten en de tekeningen hebben alle hetzelfde uitgangspunt, de niet anders dan onduidelijk te formuleren vraag: 'Wie ben ik en wat is mijn geschiedenis?' In dichtvorm en in de vorm van tekeningen wordt dit thema door de twee complementaire kunstvormen uitgebeeld.
Nicole Montagne (1961) is beeldend kunstenaar en schrijver. In 1998 won zij de Nederlandse Grafiekprijs. Ze had talloze tentoonstellingen en haar werk is opgenomen in diverse collecties. Montagne publiceerde ook in een aantal literaire tijdschriften en debuteerde in 2005 met De neef van Delvaux (uitgeverij Vantilt). In 2009 verscheen van haar Souvenir (Cossee), Spinnie Schittert (illustraties, De Eenhoorn, 2012), Een makelaar in Pruisen (verhalen en essays, Vantilt, 2014), Op de vlucht, met Paul Klemann (bewerking oorlogsdagboek, De Weideblik, 2015) en De verzuimcoördinator / over beeld, afwezigheid, bedrog (essays en verhalen, Wereldbibliotheek, 2018).
Luxe editie Korte geschiedenis van het voorafgaande verschijnt tevens in een luxe-editie. Het betreft een Arabisch genummerd en door de dichter en de kunstenaar gesigneerd exemplaar van het boek met een sjabloondruk van Montagne, nl. 'Karenina’ of ‘Russische man’. De prenten zijn gedrukt op 250 gram BFK Rives. Het formaat van de sjabloondruk 'Karenina' is 47 x 37 cm en het formaat van 'Russische man' is 54,5 x 44,5 cm. De totale oplage van de luxe-edities is beperkt tot 50. Klik hier voor meer informatie over Nicole Montagne. De luxe-editie kost € 175,- (exclusief € 7,50 voor handling en porto). [spacer height="30px"]
Luxe editie Korte geschiedenis van het voorafgaande verschijnt tevens in een luxe-editie. Het betreft een Arabisch genummerd en door de dichter en de kunstenaar gesigneerd exemplaar van het boek met een sjabloondruk van Montagne, nl. 'Karenina’ of ‘Russische man’. De prenten zijn gedrukt op 250 gram BFK Rives. Het formaat van de sjabloondruk 'Karenina' is 47 x 37 cm en het formaat van 'Russische man' is 54,5 x 44,5 cm. De totale oplage van de luxe-edities is beperkt tot 50. Klik hier voor meer informatie over Nicole Montagne. De luxe-editie kost € 175,- (exclusief € 7,50 voor handling en porto). [spacer height="30px"]
Verkoop!
Oorspronkelijke prijs was: € 10,00.€ 7,95Huidige prijs is: € 7,95.
Toevoegen aan winkelwagen
Kun je een ouwe aap nog kunstjes leren?– Ton den Boon
[spacer height="5px"]
Spreekwoorden ontstaan, veranderen van betekenis of vorm en verdwijnen weer. In dit vrolijk geïllustreerde boek schrijft Ton den Boon van 101 nuttige spreekwoorden voor de moderne mens waar ze vandaan komen, hoe we ze aanpassen en hoe we ze tegenwoordig gebruiken, met illustratieve voorbeelden uit onze taal en cultuur - van Cicero, Vondel en Nietzsche tot Herman Brusselmans, Harry Potter en Nick&Simon.
[spacer height="30px"]
Langs Amsterdamse grachten – Leonoor van Oosterzee & Bert Gerlagh
[spacer height="5px"]
Vanaf het begin van de zeventiende eeuw hebben het Amsterdamse stadsschoon en in het bijzonder de Grachtengordel vele generaties kunstenaars als bron van inspiratie gediend. Door de eeuwen heen brachten kunstenaars als Roelant Saverij, Gerrit Adriaensz. Berckheyde, Jan de Beijer, Gerrit Lamberts en vele anderen de aanleg van en de veranderingen in de Grachtengordel in beeld. Hun tekeningen laten zien hoe de Grachtengordel zich in vier eeuwen heeft ontwikkeld tot een monument van wereldformaat. Niet voor niets staat de Amsterdamse Grachtengordel sinds 2010 op de Werelderfgoedlijst van UNESCO.
Langs Amsterdamse grachten bevat een representatieve selectie uit de rijke verzameling tekeningen van het Koninklijk Oudheidkundig Genootschap die individueel en gezamenlijk een mooi beeld schetsen van de wijze waarop niet alleen de Amsterdamse Grachtengordel, maar ook het genre van het (Amsterdamse) stadsgezicht zich in de loop der eeuwen heeft ontwikkeld. Van topografisch correcte registratie tot sfeervolle artistieke impressie, maar met één onmiskenbare constante: de liefde voor de 'fotogenieke' Amsterdamse architectuur.
Dit boek verscheen bij een tentoonstelling in Museum Het Rembrandthuis in Amsterdam.
Click here for the English edition. / Klik hier voor de Engelstalige editie.
[spacer height="30px"]
Last Stones of Mesopotamia The Art Installations of Monkith Saaid 1990-2008 – Rebecca Joubin
[spacer height="5px"]
Monkith Saaid (1959-2008) was one of the most distinct Iraqi/Dutch/Syrian sculptors of his generation. After he had fled Iraq in 1978 to escape political persecution in Iraq, he studied sculpture in the Fine Arts College in Damascus. After his graduation he went to Libya where he worked as a university lecturer. A few years later he went to the Netherlands, where he was granted political asylum. He graduated at the renowned Rietveld Academy in Amsterdam and became a successful sculptor, having exhibitions not only in Holland, but also in other European countries. Yet, Monkith continued to feel drawn to Syria and at the end of the 90s, at the peak of his artistic career in Europe, he went back to Damascus.
In the early 90s, when he studied in Damascus, Monkith Saaid had become intrigued by artistic installations: temporary three dimensional constructions in an exhibition space (a gallery or a museum) or in the open air. He continued making installations in Holland, as he also did, after his return to Damascus, in Syria and Lebanon. Usually he took only a few pictures of his installations, many of them aren’t but frugally documented.
In this book Rebecca Joubain – who earlier wrote "Two Grandmothers from Bagdad And Other Memoirs of Monkith Saaid " (2004)– gives descriptions of all the art installations Monkith Saaid made between 1990 and 2008. They are illustrated by pictures Monkith Saaid or the author made of these installations.
[spacer height="30px"]
[spacer height="30px"] 